HBS jaren:
Marleen Helsen
Rijks: 1957-
Hi Wil,
Ik ben niet erg gek op computers en heb niet veel zin om in mijn vrije tijd weer voor een scherm te gaan zitten want dat doe ik al genoeg op mijn werk. Wel vind ik het leuk om straks iedereen in levende lijve te zien en ik waardeer het ten zeerste dat jij al de voorbereidingen op je neemt. Wat dat betreft ben je niks veranderd, houden zo. De levensgeschiedenis van mijn medeleerlingen is ontzettend interesant en het bevestigd het gezegde: "give me a child at 7 and I will give you the man", tenminste in grote lijnen. Nou genoeg van mij. Weet je al hoe laat we in de Maagdenberg beginnen? Ik ben tot 18 Sept. in N.Z., dus je kunt me tot dan emailen.
Mijn levensgeschiedenis, kort maar krachtig.
Toch niet zo kort als dat ik had gedacht!
Weet nog steeds niet zeker of ik kan komen, maar zal mijn best doen.
Doei, Marleen.
—––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
Geboren in Venlo, heel lang geleden. Ik was de vijfde van 10 kinderen. Ja ja we waren een brave katholieke familie, naar de kerk iedere dag, biechten, processies naar Genooi en extra bidden om over te gaan of te slagen op de H.B.S. Niet dat dat veel bate in mijn geval, waarschijnlijk een extra reden om het geloof niet meer zo serieus te nemen. Een andere reden was de jongen waar ik vanaf 15 jaar verliefd op was. Hij was protestant en “eine hollander”. De ouders van beide kanten waren afkeurend en ik heb menigmaal moeten horen dat “ 2 geloven op een kussen daar zit de duivel tussen”.
Maar zoals gewoonlijk gaat het bloed waar het niet kruipen kan. Ik ben met 21 jaar getrouwd, hij was 23. Hij werkte voor Shell in de olie, zodoende bevond ik me in 1965 in Nigeria voor 2 jaar en in 1969 in Iran voor een half jaar. In 1972 zijn we naar Nieuw Zeeland geemigreerd, ik aan vankelijk met tegenzin, maar ben nu na 31 jaar een echte kiwi.
Ik heb 3 dochters en een zoon en 5 kleinkinderen. Het huwelijk brak op in 1980. Sindsdien heb ik 6,5 jaar een hele fijne verhouding met een andere hollandse man gehad hier in N.Z., maar helaas is hij in 1995 aan kanker gestorven en ben ik sindsdien alleen.
Toen mijn huwelijk opbrak ben ik naar de universiteit gegaan en heb nu een graad in Duits en Geschiedenis. Na de Universiteit ben ik naar Teachers College geweest zodat ik kon les geven. Dat lesgeven viel zwaar tegen omdat de leerlingen me het leven ieder dag behoorlijk zuur maakten. Ik ben er na een jaar uitgestapt omdat ik het totaal niet zag zitten en ik mijn sanity meer waardeerde dan een salaris.
Omdat het studeren me goed beviel ben ik alsnog terug naar de universiteit gegaan en heb mijn Diploma voor Maatschappelijk Werker gehaald. Ik werk sinds 1991 als maatschappelijk werker met oudere mensen en dat bevalt me goed.
Ik woon op een mooi stuk land met een prachtig uitzicht over glooiende heuvels en de zee. Ik hou erg van tuinieren en heb dan ook een ontzettend grote tuin waar ik veel in werk. Sinds 2 jaar werk ik parttime, 4 dagen de ene week en 3 dagen de andere week. Dat bevalt me prima. Mijn kinderen en kleinkinderen zijn heel belangrijk voor me, vooral omdat mijn eigen familie in Nederland woont.
Hopelijk tot ziens allemaal.
Groetjes
van
Marleen
Ja, ik heb je emailtjes ontvangen en ook de website bekeken. Een foto sturen kan niet met deze computer maar het goede nieuws is, dat iedereen mij in levende lijve kan bekijken op 12 oktober want ik heb een reisje rond de reunie geboekt.
